Laura Herwig
illustratie

 


Simpel leven

Ik zie het steeds vaker op sociale media voorbij komen: simpel leven. Het spreekt mij wel aan, leven in rust en met aandacht voor wat ik belangrijk vind op een duurzame manier. 

Maar om die manier van leven in de praktijk te brengen vind ik helemaal niet zo makkelijk. 

Ik raak vaak afgeleid door de details die overal zijn. En ook al is dat simpele, die rust, die helderheid en aandacht een soort ideaalbeeld voor mij, ik heb de chaos en de afleiding in zekere zin ook nodig. De chaotische toevalligheden in het leven brengen me op ideeën. Ze brengen me soms van mijn stuk en ze maken me enthousiast. Ze maken het leven interessant.

Zou er een balans kunnen zijn? Dat je met een helder hoofd en rustige energie ideeën kunt vinden in de dingen die je niet in de hand hebt?

Ik heb besloten om ‘s avonds met aandacht een kop thee te drinken op mijn balkon voordat ik ga slapen. Dit doe ik nu al zes maanden bijna iedere dag.

Vaak vind ik dat heerlijk, maar sommige dagen zit ik braaf mijn tijd uit te zitten met die thee omdat ik dat zou doen, omdat ik dacht dat het 'goed' voor me is... Ondertussen stoor ik me aan geluiden van scooters, de geur van sigaretten, de iets te felle lamp van buren tegenover, schreeuwende stemmen verderop in de wijk, van alles. Ik denk dan: Als ik in een boshut zou wonen, dan zou dit wel werken. Maar is dat wel zo? Ik vind het makkelijker om me te ergeren aan die ‘irritante’ dingen dan om mijn eigen gedachten of gevoelens, die mijn leven onoverzichtelijk en overweldigend maken, te ontwarren. 

 


Soms besef ik dat op zo’n moment. Dan pak ik een schriftje en dan ga ik schrijven. Eerst over de geluiden, de geur en het licht dat me stoort en waarom ik dat zo storend vind, dan over wat er allemaal aan emotie opborrelt, dat ik me misschien onbegrepen of alleen voel, en dat ik bang ben dat dat nooit meer over gaat. Soms moet ik dan huilen of ik word boos op mezelf of op de onrechtvaardige wereld in het algemeen. En dan gebeurt er meestal iets dat me iedere keer weer verrast ook al weet ik dat het waarschijnlijk gaat gebeuren. De emotie wordt lichter en ik weet ineens waar ik me eigenlijk zorgen over maakte en hoe ik daarin een oplossing kan vinden. Er komt een stappenplan uit of een lijstje waar ik iets mee kan, dat mij de rust geeft om te kunnen slapen. Soms komt er enthousiasme vrij en een lijst met nieuwe ideeën voor tekeningen en dan maak ik eerst nog even een schets voordat ik ga slapen.

Dit proces lijkt voor mij helemaal niet op ‘simpel leven’ maar misschien is dat juist waar het om draait: Dat je af en toe de tijd neemt om door die onrust heen te kijken en daar rust en helderheid in kan vinden. 

Laura

24-09-2020

Lees hier mijn andere blogs:

Koeiendans

Heerlijke herfst

Draken en heksen

Kerstgroet

Lieveheersbeestje op zoek naar geluk 

Na zonneschijn komt... regen!

Bloemen